- Հաճա՞խ եք ցավեր ունենում:

- Ամեն կեսգիշեր, երբ տան բոլոր լույսերը հանգում են: Այդ ժամանակ սկսում է ցավել`մեկ ուժեղ, մեկ թույլ:

- Դեղեր խմե՞լ եք :

- Դեղեր…հմմ..հա խմել եմ տարբեր դեղեր: Մեկը կլորավուն էր ու մանուշակագույն, լավ եմ հիշում:

- Ոչինչ չի՞ օգնում:

-Չի օգնում,այլ սառեցնում է: Մի տեսակ բթացնում, անզգայացնում: Ոչինչ չեմ տեսնում, չեմ զգում…Փորձում եմ հիշել`չեմ կարողանում: Հետո էլ ազդեցությունն է թողնում..

- Ու էլի սկսում է ցավել…

-Ահա, ավելի ուժեղ..

- Բժշկի դիմե՞լ եք:

-Հա, ասում են գերլարված, սթրեսային վիճակ է :Փաստորեն հայերենում կարոտն ու սթրեսը հոմանիշներ են: Ասում են նյարդային եմ…Պատկերացնու՞մ եք, նյարդային..Ոչ ոք չգիտի, որ կարոտին դեղ չկա: Կամ էլ մի դեղ կա`նա, ում կարոտում ես…

- Իսկ նա ու՞ր է:

- Չկա, անհետացել է: Պատկերացնու՞մ եք, կորել անհետացել է: Հեռացել է կամ գուցե տարել են նրան` չգիտեմ:

- Փորձե՞լ եք կանչել:

- Չէ..

- Ինչու՞:

-Ասում են, որ այն, ինչ քոնն է` կվերադառնա: Եթե չի վերադառնում, ուրեմն քոնը չէ: Իսկ ինձ մոտ անծայրածիր կարոտն է դեռ մնում..

- Իսկ եթե գա, կներե՞ք:

- Հմ…սիրտս անծայրածիր ծով է, իսկ անունը` ներում:

- Կգա, հավատացած եղեք:

- Գիտեմ, կգա..Եթե անգամ ստիպված լինի ամբողջ աշխարհը ոտքով անցնել` կգա: Ես հավատում եմ սիրո, կարոտի ուժին…հավատում եմ…
գիտեմ,որ կգաս,հաստատ կգաս...մնում  ա կարողանամ սպասել...