Կարոտել եմ,մեր օրերն եմ կարոտել...մի քանի օր առաջ էիր այստեղ,բայց նորից կարոտել եմ...մի տեսակ հոգնել եմ կրկվելուց,բայց հոգիս դատարկ չէ,ուղղակի կարոտով է լցված: Մշուշոտ օրեր են,տեղում կանգնել,առաջ չեն գնում...ժամանակը կանգ է առել,ես առանց քեզ եմ,առանց քո ներկայության,ախր ինչի չեմ կարողանում գրել...առանց քո շնչի,քո ջերմության,գրկի...Սև, դու իմ առօյային պետք չես,դու հենց իմ առօրյան ես,ես այն չունեմ,ես ընդամենը գոյատևում եմ,շնչում...արտաշնչում...շնչում...արտա

շնչում...շնչ...արտաաաշնչ...ում...