среда, 25 марта 2015 г.

Մեր 8 րդ տարին լրացավ... Երկրորդ ու վերջին տարին առանց իրար։ Չգիտեմ հնարավորություն կունենամ ձայնդ լսելու,բայց սա մեր օրն է,թեկուզ միմյանցից անջատ,բայց մեր տոնը,սիրում եմ քեզ։Դիրքերում ես հիմա՝գիտեմ,որ քնած չես,գիտեմ որ չես կարող քնել,ով գիտի քանի գիշեր չես քնել,բայց սա կառանձնանա հաստատ,դու հիշում ես,ես վստահ եմ,ցավոք ոչ մի հնարավորություն չունենք կապվելու,ես այս հույսով էի ապրում,բայց ինչ արած,հարմարվում ենք կամ էլ արդեն հարմարվել ենք։ Անցած տարի բազմաբովանդակ նամակ եմ գրել,նույնիսկ հաղորդագրություն ուղարկել քեզ,այս տարի նույնիսկ դա չեմ կարող,դա էլ չկա,բայց հույսը կա,սերը ապրում է,ամեն ինչ հաղթահարելի է,ես վստահ եմ։ Սիրում եմ,հարյուր տարի անց էլ նույնն եմ կրկնելու...
 հ.գ. այսօր մեր ավարտականի վիդեոն էի նայում,դու ինչ նիհար էիր,մենք ինչ փոքր էինք,ով կմտածեր,որ այսքան տարի անց մենք ունենալու ենք այն,ինչ ունենք՝ իրար...
26.03.15
1։37 գիշեր
Если я говорю языками человеческими и ангельскими, а любви не имею, то я - медь звенящая или кимвал звучащий.
Если имею дар пророчества, и знаю все тайны, и имею всякое познание и всю веру, так что могу и горы переставлять, а не имею любви,- то я ничто.
И если я раздам все имение мое и отдам тело мое на сожжение, а любви не имею, нет мне в том никакой пользы.
Любовь долготерпит, милосердствует, любовь не завидует, любовь не превозносится, не гордится, не бесчинствует, не ищет своего, не раздражается, не мыслит зла, не радуется неправде, а сорадуется истине; все покрывает, всему верит, всего надеется, все переносит.
Любовь никогда не перестает, хотя и пророчества прекратятся, и языки умолкнут, и знание упразднится".




вторник, 24 марта 2015 г.

Արդեն 6 օր ավել ես մնացել դիրքերում...երկու օր էր չէիր զանգել,ապրում է գիտե՞ս,չեմ հասկանում ոնց բայց ապրում էի: Այսօր վերջապես զանգեցիր առավոտյան,սիրտս թրթռաց,մտածեցի իջել եք,բայց չէ,երեք օր էլ պետք է մնաք,ետ ել դու ես ասում,ինչ իմանամ ճիշտ ես աում,թե չէ: Երեկ Դավը նկարդ ուղարկեց,նորից երջանկացա...մի քանի վայրկյան մոտ եմ ինձ զգում ամեն մի նոր նկարով...

суббота, 21 марта 2015 г.

Окончательно соскучившись, мы перестаём скучать. 

@Франсуа де Ларошфуко

— Но я верю в настоящую любовь, понимаешь? Я не верю в то, что всем дано быть зрячими или здоровыми и все такое, но все обязаны встретить настоящую любовь, и длиться она должна, по крайней мере, пока длится твоя жизнь.
Джон Грин "Виноваты звезды"

пятница, 20 марта 2015 г.

Կարոտել եմ,մեր օրերն եմ կարոտել...մի քանի օր առաջ էիր այստեղ,բայց նորից կարոտել եմ...մի տեսակ հոգնել եմ կրկվելուց,բայց հոգիս դատարկ չէ,ուղղակի կարոտով է լցված: Մշուշոտ օրեր են,տեղում կանգնել,առաջ չեն գնում...ժամանակը կանգ է առել,ես առանց քեզ եմ,առանց քո ներկայության,ախր ինչի չեմ կարողանում գրել...առանց քո շնչի,քո ջերմության,գրկի...Սև, դու իմ առօյային պետք չես,դու հենց իմ առօրյան ես,ես այն չունեմ,ես ընդամենը գոյատևում եմ,շնչում...արտաշնչում...շնչում...արտա
շնչում...շնչ...արտաաաշնչ...ում...

вторник, 17 марта 2015 г.


Ասում են, անընկեր մարդը նման է այն աղբյուրին, որից ոչ ոք ջուր չի խմում: Բխում է իր համար, խոխոջում՝ դարձյալ իր համար: Ոչ ինքն է ուրիշի ծարավը կոտրում, ոչ ուրշն է խնամքով դեն քշում մամուռները: Ու մի օր էլ ճահճանում է ու խեղդվում ինքն իր ջրի մեջ:
Վազգեն Մնացականյան «Խոստովանանք կամ 100 նամակ Ստելլային»
հ.գ. ես երբեք չէի ցանկանա քեզ բաժանել ինցհ-որ մեկից,երևի սերս է գիտակցւթյանս կառավարում
Տառապանքս օր դարձավ,օրը դարձավ մի տարի

понедельник, 16 марта 2015 г.

http://yerevannews.am/?p=35775&l=am%2Fampopvel+en+razmabgshkakan+carayutyan+gorcuneutyan+ardyunqnery


воскресенье, 15 марта 2015 г.

11.03.15-15.03.15
Վերջապես հանդիպեցինք այս տարում։Դու անկրկնելի անակնկալ մատուցեցիր ինձ իմ զինվոր։ Այս անգամ զինվոր,քանի որ քո նվիրված ծառայությունը մեզ նվիրեցին այս մի քանի օրը։ Դու պարգևատրվեցիր և ես հպարտ եմ քեզանով,քո նվիրմով,խելքով,խիզախությամբ։ Սիրում եմ քեզ իմ քաջ զինվոր,իմ բժիշկ զինվոր,դու իմն ես և ես հպարտ եմ։
  Անկրկնելի օրեր ունեցանք,ինձ թվում է որ մինչև կյանքներիս վերջ հիշելու ենք մեր այս արձակուրդները։ Սիրում եմ,կարոտում եմ,երբեմն համը հանում եմ,բայց այսպիսին եմ,դու ես ինձ ընտրել...











воскресенье, 8 марта 2015 г.

Այսօր Մարտի 8 ն է,արդեն երկրորդը։ Զանգեցիր երկու անգամ,բայց երևվի ամենատխուրն էր այս տարի։ Անցաց տարի գոնե ընկերներիս հետ նշեցի,այս տարի տանը,չգիտեմ,կարող էի մի բան մոգոնել,բայց երևի սա նախընտրեցի։ Երեկ պատահաբար քո նկարը տեսա էջումդ,ամսից ավել է չէի տեսել քեզ,ծիծաղելի է, չէ որ շատ նկարներ կան,բայց ամեն մի նորը ինձ աննկարագրելի ուրախացնում է))