Почему же мы желаем тех,кто нас не видит , вместо тех,кто видит?

14.02.15 1:26,gisher

14.02.15, 1:28, gisher

Չորրորդ օրն է դիրքերում ես։Հոգիս գոռալ է ուզում,միգուցե անարդարացի եմ մնացածի հանդեպ,բայց ինձ թվում է սա մեր պատիժն է։Մենք շնորհակալ չեղանք մեր ունեցածի համար,մենք գոհունակություն չհայտնեցինք ոչ Աստծուն,ոչ այն մարդկանց,ովքեր օգնել էին,ոչ էլ նույնիսկ ծնողներիդ,բայց մեկ է,ես հավատում եմ,ամեն ինչ լավ է լինելու,կտեսնես,մենք միասին ենք լինելու մյուս տարի այս օրը,ես քոնը,դու իմը,ես հավատում եմ,ինչքան էլ փնթփնթամ,ինչքան էլ բողոքեմ,մեկ է գիտեմ,որ Աստված մեզ մենակ չի չողնի։
Չեմ պատկերացնում ոնց են անցնելու առաջիկա տասն օրը,շունչս կտրվում է կարծես,օդս չի հերիքում,էլ չեմ կարողանում,էլ ապրել չեմ ուզում,բայց հանուն վաղվա լավ օրվա,որը անկասկած պիտի գա,պետք է դիմանալ,թող սա լինի վաղվա մեր լավ օրվա վարձավճարը։Սիրում եմ,սիրում։
Աղոթում եմ,անընդմեջ աղոթել եմ ուզում,միակ հույսս աղոթքս է...

Aynpes em karotel,aynpes...amen inch ktayi,vor gone mek vayrkyan karoxanayi qez grkel...haskanum es mi akntart...mek hambuyr...urish vochinch...karots xexdum a...chgitem vonc em sharunakelu aprel...gnum es dirq...arajin angam...gnum es...Sev...Seeev...es vstah em vor 11amsic emnq miasin enq linelu,yndmisht miasin...uxxaki petq e hamberel,bayc es qez antaneli em karotel...gjvelu astijan,gjvelu chap...sirum em,sirum...sirum...

Ինչքան ժամանակ է նորմալ չենք շփվում,չես զանգում։Մենակ ես գիտեմ,թե ինչ եմ ապրում,հոգնել եմ,ինքս ինձնից,քեզանից,կյանքից,ամեն ինչից։Ուժերս ինձ դավաճանում են,ես ել չեմ կարողանում ապրել,ավելի ճիշտ պայքարել,քանզի կյամքը մեր դարձել է պայքար,կռիվ կյանքի ու վայկյանների դեմ։Պարզվեց ես այնքան էլ ուժեղ չեմ,ես այս կռիվը չեմ կարող տանուլ տալ,բայց կես ճամփին եմ մնացել,երանի այստեղ էլ սպիտակ դրոշի պահը գործեր...ես կհրաժարվեի,թեկուզ պարտության գնով,բայց այս պարտությունը կորստից էլ այն կողմ է,հաղթանակը քեզ ինձ կվերադարձնի,իսկ դա ավելին է,քան ամբողջ աշխարհը... վերջին ուժերով սպասում եմ,կառչած կյանքի փշրված բեկորներից՝հավատում ու սպասում եմ ու գիտեմ,որ հաղթանակը հեռու չի,իսկ վերջինիս բերկրանքը ամեն ինչ կմոռացնի...