Մոտ 2 ժամ է անցել գրել եմ քեզ,դեռ չես պատասխանել...դեռ երկար ժամանակ չես էլ պատասխանի,հաստատ գիտեմ,չես էլ գրի...կսպասես,ամեն ինչ կհանդարտվի,ամեն ինչ կմոռացվի,նոր կզանգես կամ էլ կսպասես,որ ես քեզ զանգեմ...ինձ ախր դու շատ լավ ես ճանաչում,գիտես,որ չեմ կարա հանգիստ քնել՝ չիմանալով լավ ես,թե չէ...բայց պիտի ամեն ինչ անեմ,որ կարողանամ,կարողանամ ապրել առանց քեզ,առանց քեզ....մի տեսակ սիրտս խառնեց,ախր ես անգիր գիտեմ առանց քեզ ապրելը,դա ինձ համար սովորական երևույթ է դարձել...ետ ես եմ փորձում փրկել ինչ-որ բան...իզուր...ոչինչ փրկել էլ հնարավոր չէ...իմ մեջ ինչ կա,որ քո մեջ ինչ լինի...
Комментариев нет:
Отправить комментарий