Մենք իրար չենք հասկանում,բայց ես դարձյալ շարունակում եմ սպասել,հավատալ...միգուցե կգա մի օր,երբ ամեն ինչ կլինի այնպես,ինչպես առաջ էր...միգուցե կգա մեր կյանքի նոր գարունը ու ամեն ինչ կսկսվի նորից...նոր էջից...ու միգուցե այդ էջում մենք էլի միասին կլինենք...իրար կտեսնենք ավելի հաճախ ու կժպտանք կյանքի դժվարություններին...միգուցե...ես դեռ հավատում եմ,չնայած քո անտարբերությանը...սա իմ վերջին գարնանային նամակն է...այստեղ էլ ոչ մի գարուն չեմ ունենա առանց քեզ...տարվա առաջին եղանակը դարձավ գարունը,այն առաջինը ջնջվեց մեր բաժանման օրացույցից: